Samenvatting webinar “Opstarten na corona – anderhalve meter”

Op vrijdag 15 mei organiseerde Parkmanagement Lage Weide het webinar “Opstarten na corona – anderhalve meter”. In dit webinar gingen we in op de anderhalvemetereconomie aan de hand van een onderzoek van RaboResearch, gepresenteerd door Sjoerd Hardeman, en ervaringen uit de praktijk door Gertjan Stoker, directeur van UW. De anderhalvemetereconomie is nodig om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan.

Het webinar is opgenomen en van de opnames is deze video gemaakt.

www.youtube.com/watch?v=r6DtMx02f-c&feature=youtu.be

Het UW bedrijf is vanaf het begin van de intelligente lockdown al druk bezig om hun bedrijfspand zo corona-proof mogelijk te maken. Afstandsaanduidingen en looprichtingen op de vloer, desinfectiegel bij de ingang, een speciaal ingerichte kantine en natuurlijk spatschermen voor de medewerkers in het restaurant. En wat dacht u van deze bijzondere, zelfontworpen deurklinken, waardoor de deurklink niet meer met uw handen aangeraakt hoeft te worden? Het UW heeft veel tips op basis van eigen ervaring!

Best practices volgens UW

  • Communiceren tot je erbij neervalt… en laat het zien: “In het begin maakten we veel geschreven instructies. Maar we bereikten daarmee eigenlijk veel te weinig mensen, zeker degenen die thuis zaten. We zijn toen gaan WhatsAppen met onze medewerkers. Kleine korte berichtjes met links naar korte filmpjes. Soms een instructie, soms gewoon een steuntje in de rug of een paasgroet. Dat blijkt een hele goede zet en wordt enorm gewaardeerd.”
  • Zoek draagvlak voor je aanpak: “Onze keuze om open te blijven na de aankondiging van de ‘intelligente lockdown’ hebben we breed afgestemd met onze aandeelhouder, toezichthouder, klanten, medewerkers en OR. Dit heeft enorm geholpen om ook minder populaire maatregelen te kunnen nemen.”
  • Betrek de organisatie verticaal: “Onze Taskforces vormen allemaal een dwarsdoorsnede van onze organisatie. Zo schakelen we snel tussen operatie, tactiek en strategie. Dit hielp ons enorm in crisistijden en geeft wederzijds respect en erkenning.”

Lessons learned

  • Koploper zijn heeft grote voordelen want ‘open zijn op 1,5m’ was vanaf het begin al normaal en gaf veel energie en optimisme. Mens en organisatie blijken heel flexibel te zijn!
  • Het nadeel van koploper zijn is dat nu de tijd aanbreekt waar we moeten doorzetten en de spirit er in moeten houden terwijl er een corona-moeheid lijkt op te treden.
  • Iedere keer als we denken dat we er zijn, verandert er weer iets. Crisismanagement wordt het nieuwe normaal. Dat is vermoeiend en vraagt veel coaching en motivering.
  • Het is een tijd waarin meer instructie en directief sturen wordt gevraagd dan normaal, ook als dat normaliter niet bij de organisatie past.
  • Over iedere stap goed communiceren is cruciaal, ook als je denkt dat de stap logisch en begrijpelijk is.
  • Details zijn belangrijker dan ooit.
  • Mensen zijn ook gewoon mensen en hebben continu geruststelling nodig. Tegelijk helpt soms een duwtje meer dan overbezorgdheid.
  • We roepen als UW voortdurend hoe belangrijk werk voor iedereen is voor een zelfstandig leven. Dat blijkt geen loze kreet. We hebben medewerkers die in begeleide woongroepen wonen en die werden gesloten. De medewerkers wilden graag werken en misten UW erg. Dat gaf frustraties aan alle kanten. In gesprek gaan met de woongroep leverde niet altijd iets op. Deze groep krijgt nu met voorrang aandacht om weer aan het werk te kunnen gaan omdat ook de woongroepen zelf ons daar nu om vragen.
  • Het online werken en vergaderen hebben we erg onderschat. We dachten dat iedereen dat gemakkelijk zou kunnen. Daar hadden we in het begin een uitgebreide training aan moeten wijden. We zijn hier veel tijd en energie verloren en ook nu nog gaat het niet vanzelf.

En de belangrijkste les: UW is teruggeworpen op waar we voor op aarde zijn. Deze crisis helpt ons om onze waarden te toetsen: doen we echt waar we voor zijn en hebben we dan ook de partners die passen bij onze waarden.

 

Onderzoek van RaboResearch

RaboResearch onderzocht welke beroepen thuis of op anderhalve meter veilig uitgevoerd kunnen worden. Dit hebben ze gemeten in drie stappen:

  1. Alle beroepen onderbrengen in contact-rijke en contact-arme beroepen (binnen en buiten anderhalve meter van anderen) à Contact-arme beroepen verder onderverdeeld in buitenshuis- en thuiswerkers.
  2. Beroepen vertaald naar banen in sectoren.
  3. Sectoren opgeteld naar de gehele en regionale economie.

Hieruit volgt onderstaande tabel, waarin duidelijk wordt dat 84% van de banen in Nederland op anderhalve meter afstand kunnen worden uitgevoerd. Dit betekent dat 16% van de banen dus niet past in de anderhalvemetereconomie.

Effecten op korte en lange termijn

Het is belangrijk om een inschatting te maken van welke sectoren in potentie wel en niet kunnen blijven draaien.

  • Grote aanpassingen zijn vaak noodzakelijk (dat iets kan betekent niet dat het makkelijk is).
  • Uitgaande van bestaande baanverdeling (geen ‘ober-loze’ restaurants).
  • Geen rekening houdend met de vraagzijde (bijv. behoefte aan personenvervoer).

Effect thuiswerken op productiviteit?

  • Thuiswerken kan bijdragen aan hogere productiviteit (en dat is ook gebleken)
  • Maar geografische nabijheid kan soms noodzakelijk zijn (kennis, creativiteit, vertrouwen)

Lange termijn: minder fileleed? Minder CO2-emissie? Minder vraag naar kantoorruimte? Einde aanverwante economische activiteit? Einde kantoorhumor?

Gevolgen voor de bedrijfsvoering

Korte termijn: aanpassingen voor de anderhalvemetereconomie

  • Bedrijfsinrichting (van kantoortijden tot looprichtingen en van doorzichtige schermen tot protocollen, zoals de praktische tips van UW).
  • Gedragsverandering (afstand houden, geen handen schudden, veel thuiswerken en vergaderingen of bijeenkomsten online organiseren)
  • Mobiliteit (woon-werkverkeer)

Langere termijn?

  • Onzekerheid is de grote verstorende factor
  • Meer dan bijvoorbeeld omzetverwachtingen
  • Scenario-analyse om grip te krijgen op de toekomst:

Hoe onze maatschappij er na de coronacrisis uit komt te zien, is hoogst onzeker. Om met deze onzekerheid om te kunnen gaan, helpt het om in scenario’s te denken. Scenario’s vor­men geen voorspellingen en leveren ook geen droombeel­den op, maar zijn bedoeld om het denken over de toekomst flexibeler te maken en te stimuleren. Scenario-analyse levert daarmee geen prognoses op, maar biedt wel perspectief, en kan de keuzes blootleggen die er voor ons liggen.

Welk scenario werke­lijkheid wordt, is op voorhand onmogelijk te voorspellen. Sterker nog, als je het ons vraagt, zal er geen enkel scenario volledig worden verwezenlijkt op de wijze zoals hierboven kort is samengevat. Eerder valt te verwachten dat de toe­komst zal worden gekenmerkt door een mix van elementen uit de verschillende scenario’s. Hoe deze mix precies zal zijn samengesteld, is nu nog volstrekt onduidelijk.

Sowieso kunnen de clusters van ontwikkelingen en sentimenten uit de scenario’s gaandeweg de crisis nog ver­anderen. Zo kan de focus op zorg en gezondheid afnemen als bijvoorbeeld blijkt dat het aantal dodelijke slachtoffers onverwacht laag is. En nieuwe ontwikkelingen en senti­menten – of ontwikkelingen en sentimenten die we gemist hebben – kunnen een aanpassing van de set van twaalf clus­ters vereisen. Daarmee zouden er ook kernonzekerheden en veranderprikkels gedurende de crisis anders kunnen worden ingevuld, waarbij men zelfs zou kunnen kie­zen voor een driedimensionaal raamwerk in plaats van het twee-assenstelsel dat we hier hebben gepresenteerd (FreedomLab, 2020).